De publieke omroep staat met de rug naar de toekomst, schreef ik eerder. Het blijkt uit de manier hoe het bestel georganiseerd is, de kwaliteit van het management, het ontbreken van een toekomstvisie, het grote aantal spelers waarvan de meerwaarde niet duidelijk is, de verwatering van de profielen, het ontbreken van een open dialoog over de toekomst, de onderlinge omgangsvormen. Qua aansturing is het systeem een kind met een waterhoofd. Elk clubje heeft een zware top en een Raad van Toezicht die veelal verzaakt. Bovendien heeft het bestel zich ontwikkeld tot een netwerkorganisatie met teveel verstrengelde belangen. Frederieke Leeflang maakte deel uit van de benoemingscomissie die Tjibbe Joustra, voormalig veiligheidsadviseur van het kabinet, voordroeg als voorzitter van de Raad van Toezicht van de NPO. Hierna benoemde Joustra, Frederieke tot voorzitter van de Raad van Bestuur van diezelfde NPO (bron: onderzoekscollectief Spit). Joustra moet nu oordelen over de leiderschapsstijl van Frederieke, zoals die dezer dagen is geopenbaard. Dat gebeurde op basis van (deels) anonieme berichten, omgangsvormen die binnen de omroep bon ton zijn en het symptoom van verval. Zijn de beschuldigingen over grensoverschrijdend gedrag terecht of niet? Een leider die zo zwaar onder vuur ligt is vleugellam.
Opeenvolgende reorganisaties zorgden voor een puinhoop
Opeenvolgende reorganisaties maakten de puinhoop alleen maar groter en ook van de nu door het kabinet aangekondigde zoveelste bestuurlijke ingreep (omroepen worden ondergebracht in vier of vijf 'mediahuizen') zal niemand begrijpen hoe die ooit kan werken. Joop van den Ende prees de omroepen nog onlangs voor het feit dat ze 1 miljoen leden vertegenwoordigen, maar vertelde er niet bij hoezeer dat ledenaantal terugloopt. Neem de KRO-NCRV als voorbeeld. Opgeteld waren er twintig jaar geleden nog 1 miljoen leden, inmiddels is dat aantal gezakt tot ruim 300.000, een verlies van om en nabij de 35.000 leden per jaar. Die uitstroom zien we ook bij andere omroepen. Oud-omroepbestuurder Ton F. van Dijk beschrijft de publieke omroep op basis van dit alles dan ook als een warzone.
Ineenstorting in slow-motion
Wat er mis is beschreef ik eerder in onderstaande column, die aan actualiteit nog niet heeft ingeboet. We zijn getuige van de ineenstorting-in-slow-motion van een van oorsprong goed bestel. De tijd van pleisters plakken is definitief voorbij.
Comments